Dag 6 4 september

We zijn er uit gekomen. We rijden eerst op zoek naar “ de bunker “ in Eichental. We vinden die naam niet op de kaart, maar we weten wel welke richting we uit moeten. We rijden tot Tribsees, en gaan dan maar vragen. In een politie bureau zat die vrouw van René Willems, en die heeft geprobeerd het aan te duiden op een plaatselijk kaartje, maar ik denk dat ze het zelf niet goed wist. Dan zijn we aan een tankstation gestopt, en toen waren we er niet ver meer af. (dachten we ) Het weggetje dat we moesten inslaan waren ze aan het herstellen. Er stond een betonmixer en een camion, en dat ging nog lang duren. Die mensen stuurden ons door een veld, door het platgereden gras, en dan door een bos, bergop, bergaf, een beetje naar links en dan naar rechts, en uiteindelijk zijn we er geraakt. Aan de bunker ging het niet met de rolstoel, en dan ben ik niet meegegaan. Al wel, want daar moest je door veel trappen en sluizen, hij zat 3 verdiepingen in de grond. Het hoogtepunt was een simulatie van een atoomontploffing. Dat was zo geweldig dat de stoelen en de lessenaar met de computer omver sloegen met een geweldige bonk en luchtverplaatsing. De bunker was beveiligd voor meer dan 1200° Celsius, gedurende langere tijd. Hij was uitgerust met airco en had een eigen stroom centrale. Het bezoek duurde 1,5 h. maar je mocht geen foto’s nemen. Toen de bunker nog in gebruik was, tijdens de koude oorlog, stond er op de omheining hoogspanning. Na de koude oorlog is het toch iemand gelukt om er binnen te geraken, en heeft de bunker onder water gezet, zodat veel van de apparatuur vernield werd. Het terrein is daarna opgekocht, hersteld , en nu opengesteld met vrijwilligers voor bezoek. Daarna rijden we door naar Berlijn. We zijn nu in raststatte “ Gruner wald” Er is maar plaats voor 1 nacht, morgen zien we dan wel verder. Km. 1989